با شروع ماه هفتم، یاسمین شروع به غذا خوردن کرد. توی مرکز بهداشت گفتن که از حریره بادوم و فرنی شروع کنین و کم کم سوپ رو هم اضافه کنین. اما دکترش به شدت معتقد بود که باید آهسته تر از اینها جلو رفت. به دستور دکتر با لعاب برنج و اون هم از روزی دو قاشق شروع کردیم و بعد از دو هفته، به دو بار در روز و در هر نوبت به اندازه نصف لیوان رسیدیم. بعد از اون با حریره بادوم خیلی رقیق شروع کردیم وتا آخر ماه کم کم آرد برنج رو به حریره بادوم اضافه کردیم؛ وقتی دیدیم با آرد مشکلی نداره، کم کم فرنی رو هم شروع کردیم. خوشبختانه همین روند آروم باعث شد که مشکلی پیدا نکنه و کم کم به همه چی عادت کرد. البته باید بگم که سعی کردیم توی فرنی اش آردهای مختلف استفاده کنیم، تا هر روز انواع غلات به بدنش برسه، از آرد ذرت و گندم تا برنج. البته باعث شد اوائل کمی نفخ داشته باشه و دفع غذاش به دو روز یک بار برسه، ولی خوب کم کم عادت کرد. نکته جالب در مورد اینکه بچه ها طبع غذایی خاصی ندارن رو هم به وضوح دیدیم. اوائل که فقط لعاب برنج می خورد، اینقدر این غذا رو دوست داشت و با اشتها می خورد که تعجب می کردیم. بعدها که کم کم توی حریره بادومش شکر ریختیم، دیگه حاضر نبود لعاب برنج رو بخوره، مگر اینکه اون هم شیرین می شد.

ماه هشتم از نظر مرکز بهداشت شروع آبمیوه و زرده تخم مرغ و ماست و اضافه کردن حبوبات به  سوپ بود. اما ما تازه سوپ رو شروع کردیم، اون هم فقط لعاب سوپ رو و بدون نمک و پیاز. مواد هم فقط برنج و سیب زمینی و هویج و بعد از یکی دو هفته مرغ رو هم اضافه کردیم. اوائل در حد یک سر قاشق از مواد سوپ رو هم بهش می دادیم. به مرور هم از این مواد بیشتر بهش دادیم و هم مواد داخلیش رو بیشتر کردیم. الان که یاسمین ۸ ماهه شده سوپ ترکیبی برنج، جوپرک، سیب زمینی، جعفری، هویج، گوشت قرمز یا مرغ و کدو می خوره و اون هم میکس شده و به شدت هم این سوپ رو دوست داره. در کنارش آب هویج و آب سیب و سیب رنده شده رو هم می خوره. کلا دختر با اشتهاییه و شیرینی جات رو خیلی دوست داره.

جالب بود که دکتر تا یک سالگی مرکبات، عسل، اسفناج و نمک رو به شدت ممنوع کرد.

می دونم که خیلی با جزییات نوشتم اما گفتم شاید هم به درد کسایی که بچه هم سن یاسمین دارن بخوره هم به درد آینده خودم 😀