یاسمین ده ماهه شد. ماه دهم ماه خوبی بود. بالاخره بعد از یک سال و نیم، خونواده سه نفریمون رنگ خونه و استراحت و بیشتر با هم بودن رو دید. ساعت خواب یاسمین بالاخره منظم و سرشب شد. حمید هم بیخیال کار دوم شد و فشار کاریش کم شد. اینجوری هم برنامه روزانمون مرتب تر شده و هم بیشتر وقت برای با هم بودن داریم. معمولا بعد از اینکه از سر کار بر میگردم، تا با یاسمین پیاده روی بریم و برگردیم و چرتی بزنیم، حمید می رسه. دو سه ساعتی، سه تایی پیش همیم و بعد هم که یاسمین می خوابه، وقت کافی برای استراحت و دوتایی پیش هم بودن و رسیدن به کارهای شخصی و کارهای خونه داریم. یاسمین هم این روزها به شدت فعالیت می کنه. به سرعت سینه خیز میره. چند ثانیه ای می تونه بدون تکیه گاه بایسته. این چند روزه باید به شکل جدی خونه رو آماده کنیم و وسایال خطرناک رو جمع کنیم.

پ.ن.: در باب روند تغییر خواب یاسمین مطلب مجزایی خواهم نوشت.