مامانش | 8 نوامبر 2013 @ 7:09 ب.ظ
۱- دختر مهربون ما همه رو می بوسه، بی دریغ! در واقع بوسه به یکی از اولیه ترین راه های ارتباط یاسمین با بچه ها تبدیل شده. بچه ها رو هر جایی ببینه، سریع به سمتشون می ره و بوسشون می کنه. بزرگترها رو کافیه که کمی باهاشون دوست بشه، اون وقته که به راحتی و به محض ارائه درخواست، بوسشون می کنه. بعضی اوقات وقتی بیداره و می بینه خوابیم بوسمون می کنه که بیدار شیم. به محض اینکه حس می کنه ناراحت شدی یا دردت گرفته و جدیدا حتی با شنیدن «آخ» می یاد و سریع بوسمون می کنه که خوب شیم. آخرین کاربرد بوس هم در آروم کردن خودشه. وقتی به جایی می خوره و دردش می گیره، یکم غر می زنه، محل درد رو (حتی اگه دسترسی بهش خیلی سخت باشه) بوس می کنه و بعد پا میشه و به کارش ادامه می ده.
۲- هیچ وقت سعی نکردیم جلوی خودمون رو در زمینه ابراز علاقه به همدیگه وقتی یاسمین هست، بگیریم. خیلی پیش اومده جلوی اون همدیگه رو بغل کنیم یا ببوسیم، مثل بقیه کارهای روزمره. اتفاقا یاسمین هم خیلی وقتها که همدیگه رو بغل می کنیم، با خوشحالی نگاه می کنه و می خنده. معمولا بعد از اون، می ریم سراغش و بغلش می کنیم و دوتایی حسابی بوسش می کنیم.
۳- خیلی ها می گن دلیل مورد ۱، ذاتی و ژنتیکیه. ولی به نظرم مورد ۲ هم تآثیر زیادی تو این قضیه داشته.
خاله الی گفته:
9 نوامبر 2013 در ساعت 9:35 ق.ظ
منم به نظرم ۲ خیلی موثره ..خیلی کار خوبی می کنین که ابراز علاقه رو بهش یاد می دین اینطوری..عالیه آفرین
آسمان گفته:
9 نوامبر 2013 در ساعت 10:08 ق.ظ
منم موافقم که ابراز علاقه والدین خیلی موثره. کلا ژنتیک یک غول بزرگ ه در انسان اما نمیشه منکر محیط شد.
بعد اون بوسها رو بگو. میخواست فرهاد رو ببوسه و نازش کنه. الهی من فدای دختر مهربونتون بشم. :-*
باباش گفته:
9 نوامبر 2013 در ساعت 12:47 ب.ظ
عشق منه